18-19 / 40
EHF CHALLENGE CUP
S
ASJA legde een schitterend Europees
parcours af. Eerst tweemaal winst tegen
het Macedonische Prolet 62 in de derde
ronde. Daarna winst in de ‘Last 16’ tegen
het Griekse Poseidon Loutrakiou (23-24)
en na een beklijvende thriller gelijkspel (22-22) in
de return. In de slotminuut (20-22 voor de Grieken)
scoorde topschutter Kevin Jacobs (8) uit de rebound
van zijn gestopte strafworp 21-22, maar kwam daarbij
bijzonder ongelukkig neer. ‘De Joppe’ werd met een
zware elleboogblessure afgevoerd en ’s avonds nog
geopereerd. In een bewogen slot scoorde Nemanja
Kostic (5) na een beresterke tweede helft de gelijkma-
ker. mijns inziens dankzij de Europabeker en ook wel
de Belgische bekermatchen…’
SASJA
bereikt
voor
het
eerst
kwartfinale
E
uropese
beker
De ontlading bij Sasja was enorm. De Hobokenaars
hadden immers een pechseizoen achter de rug en
konden in de BeNe-league nooit een rol van be-
tekenis spelen. ‘Vind je dat? De BeNe-league was
voor mij wél een succes,’ verbaast Alex Jacobs, ‘Als
je tien spelers ziet vertrekken en die vacatures moet
opvullen met onervaren jongeren, dan hebben wij al
bij al een sterk parcours afgelegd. Gelukkig kwam in
extremis de Portugees Sergio Rola toe, een serieuze
aanwinst. De start van de BeNe-league was dus om
begrijpelijke redenen erg matig. Jonge spelers inte-
greren, gebrek aan ervaring, bovendien enkele ge-
blesseerden, de tegenslag was compleet. Iedereen
verwachtte een lijdensweg voor Sasja, en toch heb-
ben we bij momenten nog sterk gepresteerd. We had-
den zelfs meer punten kunnen halen mits wat meeval
in cruciale wedstrijden. Maar ik stel me nog steeds
de vraag: welke club kan de exodus van een com-
plete basisploeg opvangen ? En dat voor de tweede
keer hé, in 2009 is net hetzelfde gebeurd. Het is enkel
dankzij de aanvoer vanuit onze ploeg in eerste natio-
naal dat we dat verlies konden compenseren. In de
‘Deze avond moet een hoogtepunt in de club-
geschiedenis zijn. Helaas is het een feest in mineur
geworden. Tegenslag blijft ons dit seizoen achter-
volgen…’, jammerde coach Alex Jacobs nadat Sas-
ja zich had geplaatst voor de kwartfinale van de
EHF Challenge Cup. De Hobokense T1 alludeerde
daarmee op enerzijds de historische kwalificatie
voor een Europese beker, anderzijds op de zware
blessure die zijn zoon Kevin in de slotminuut op-
liep. Vreugde en verdriet in een laaiende sporthal
Sorghvliedt…
bekerwedstrijd tegen Tongeren valt Luka Groff
geblesseerd uit, op een moment dat we riant
voor stonden. Ja, dan heb je een probleem hé…
Het belangrijkste pluspunt dit seizoen is onze
mentale weerbaarheid gebleken. Voortdurend
laatste staan in de BeNe-league, en toch zijn
die jonge gasten blijven knokken. En dat is
mijns inziens dankzij de Europabeker en ook
wel de Belgische bekermatchen…’
Dukla Praag: zware loting
Alex Jacobs is in zijn rijkgevulde handbalcar-
rière altijd een pleitbezorger voor Europees
handbal geweest. Als speler nam hij diverse
keren deel aan de Europabeker, als trainer
pleitte hij altijd voor deelname. Ook al zijn de
kosten groot en de kwalificatiekansen klein. De
historische kwalificatie voor de kwartfinale van
de EHF Challenge Cup is dan ook een persoon-
lijke genoegdoening.
‘Helaas was de blessure van Kevin een ser-
ieuze domper op de vreugde,’ geeft Alex Jacobs
toe. ‘Kevin wordt 33, is stilaan fin de carrière,
en is nu opnieuw zes maanden out. Dat bete-
kent geen kwartfinale voor hem, maar ook geen
play-offs. Hoe moeten we dat weeral opvang-
en? Anderzijds is het zo dat de jonge garde een
buitenkans krijgt. Ze kunnen zich eens écht be-
wijzen…’
Intussen kent Sasja ook de volgende tegen-
stander in de kwartfinale van de EHF Challenge
Cup: het gerenommeerde Dukla Praag, een
Tsjechische traditieclub met rijk verleden.
‘Zware loting? We hadden niet anders ver-
wacht,’ besluit Alex Jacobs. ‘In deze fase van
de Europabeker zijn er geen makkelijke ploe-
gen meer. Dukla heeft Visé uitgeschakeld, en
hun coach Pecca Dosen heeft me meteen na
de loting gezegd dat we in onze kansen moet-
en geloven. Dat zeg ik ook altijd, een wed-
strijd moet gespeeld worden. We beschouw-
en Dukla Praag als een affiche, een Europese
topclub, een ploeg die je moet gezien hebben.
We spelen eerst thuis, dus promotioneel is dat
een voordeel. Maar we beseffen dat Dukla een
profteam is, weliswaar een jonge ploeg, maar
wellicht toch te hoog gegrepen voor ons. Maar
ongetwijfeld een ervaring van onschatbare
waarde. Daar worden de jongens enkel beter
van. Akkoord, financieel is het voor de club een
enorme opoffering. Maar sportief loont dat. We
willen onze huid duur verkopen…
Kijk, ik denk nooit dat ik voor handbal had ge-
kozen zonder dat vooruitzicht van deelname
aan de Europabeker. Mijn doelstelling is ook
altijd geweest in de nationale ploeg spelen.
Vandaar dat ik anno 2016 nog steeds pleit voor
trainingsarbeid, voor zes keer per week trainen
om resultaat te halen. Anders kun je ons hand-
bal nooit op een hoger echelon brengen. Als
men dat niet begrijpt zal het Belgische handbal
altijd ter plekke trappelen…’
Cois Van Aelst
“
A
ls
je
tien
spelers
ziet
vertrekken
en
die
vacatures moet
opvullen
met
onervaren
jongeren
,
dan
hebben wij
al
bij
al
een
sterk
parcours
afgelegd
.
”
18
19