24-25 / 40
TEVREDEN GEVOEL
Stan Backus heeft er zijn eerste seizoen als voorzitter
van de BeNe League opzitten. Hoe geslaagd is deze
tweede volwaardige editie ?
‘Zéér geslaagd. Aanvankelijk rezen er enkele twijfels, maar na
het finaleweekend hoor je enkel positieve geluiden en is het geloof
in deze formule nog toegenomen. Niet enkel qua organisatie, maar
vooral de ontwikkeling van de spelers en tevens van de nationale ploegen is uitermate positief. De
Final Four was nagelbijten, van zo’n afloop kun je alleen maar dromen. Twee keer verlengingen,
handbal op zeer hoog niveau, spektakel en emotie, vreugde en verdriet, en op het einde van de rit
iedereen tevreden: spelers, pers en publiek. Daar was het tenslotte om te doen bij de oprichting
van de BeNe League: meer ploegen aan elkaar gewaagd, spelers en coaches moeten continu
alert zijn…
Publieke belangstelling kan beter, zegt men dat ? Ach, zo zie ik het niet hoor. Kijk, de clubs
moeten uiteraard zélf een inspanning leveren om hun tribunes vol te krijgen. En misschien falen
sommige ploegen daar in. Maar als je dan weer de Final Four bekijkt, dan zitten we toch wel goed
hoor. Een afgeladen Topsporthal Fitland en dat tijdens het carnaval in Limburg. Dat zegt toch veel
over de publieke belangstelling. Enkele jaren geleden zaten in Luxemburg amper twintig kijkers
op de tribune. Volgend jaar overwegen we zelfs een hal in te huren met een grotere capaciteit.’
Volgend seizoen start de Belgisch-Nederlandse competitie met 12 teams. Is de
BeNe League nu volwassen?
Stan Backus: ‘Ik denk dat deze competitie al langer volwassen
is. Sommigen wilden enkel wat sneller of langzamer evolueren. Deze uitbreiding is een logische
stap in het groeiproces. De ploegen die er bij komen moeten nu bewijzen dat ze er werkelijk ook
bij horen, maar ik denk dat de competitie er zeker nog beter op wordt. Voor België maken Olse
Merksem en Visé, hun entree, in Nederland wordt nog strijd geleverd voor de twee plaatsen.’
Want twee keer in extremis verlengingen afdwingen, telkens een achterstand wegwerken en finaal
nog de inzet tonen om te winnen, dat vereist karakter.’
Elf minuten voor tijd stond Hasselt 27-22 in het krijt. Geen mens die geld durfde inzetten
op een Belgische zege. En dan…
Bram Dewit: ‘Dan blijkt plots dat bepaalde spelers opstaan en
zich manifesteren als leider of als matchwinnaar. In de eerste plaats Tom Robyns, maar ook Simon
Ooms en doelman Brecht Van Brabant. Akkoord, er was ook geluk bij, maar onze ervaring en vech-
tersmentaliteit hebben uiteindelijk toch over de eindzege beslist…
Tom Robyns de man van de Final Four?
Absoluut ! Enerzijds als topscorer, anderzijds als patron
van het team. Spelverdeler, lijnen uitzetten, combinaties bedenken, de jongens motiveren als het
even moeizaam gaat…, hij was de dirigent van een schitterend orkest.’
Bram Dewit was enkele jaren prof in Frankrijk en begon dit seizoen als clubmanager bij
HUBO Initia Hasselt. Hoe hij met zijn rijke ervaring tegen de BeNe League aankijkt?
Bram
Dewit: ‘Heel positief. De spelers worden er alleszins beter van. Ik heb echter niet de indruk dat
de BeNe League al het niveau haalt van de Franse tweede klasse. Toch zeker niet van de top
6 in die reeks. Maar het gaat vooruit, het niveau wordt almaar beter. En
vooral: de spanning in de wedstrijden is sterk. De Final Four was
geniéten. Nauwelijks verschil in de eindscores, spanning alom.
Ploegen die Europees spelen halen een hoger niveau, ook de
nationale ploeg vaart er wel bij. Helaas krijgt deze competitie
nog niet de aandacht die ze verdient, noch van het publiek,
noch van de pers.’
Cois Van Aelst
24