Vorig
seizoen was
Bart Lenders nog speler
en veroverde hij met Bocholt de Be-
ker van België. Dit seizoen maakte hij zijn debuut
als coach van de Noord-Limburgers en veroverde hij meteen
een eerste landstitel in de clubgeschiedenis. Van een entree gesproken…
EERSTE TITEL VOOR BOCHOLT
TWAALFDE VOOR HASSELTSE DAMES
‘Dat mag je wel zeggen,’ lacht Bart Lenders en-
kele dagen na de kampioenenviering. ‘Dit is te
mooi om waar te zijn, het begint nu nog maar
echt tot mij door te dringen. Misschien moei-
lijk te evenaren in de toekomst, maar ik had mij
geen betere start kunnen wensen…’
Qubiq Achilles Bocholt reed nochtans een
vreemd parcours. In de BENE-league niet echt
schitterend, in de Beker uitgeschakeld in de
halve finale en in de play-offs liep het aanvan-
kelijk evenmin van een leien dakje. Tot in de
titelfinale …
‘Dat klopt, maar het is enkel de buitenwereld
die ons in twijfel trok. Ikzelf was er gerust op,
ik had mijn plannetje klaar en wist exact waar
ik naartoe wilde. En de spelers wisten dat ook.
We zouden de BENE-league gebruiken om de
jongens beter te maken op training. De kans dat
we de BENE-league konden winnen was klein,
daar hadden we ons al mee verzoend. Maar
we hebben die competitie nuttig gebruikt om de
ploeg te kneden, om zwakke punten bij te sturen
en op collectiviteit te werken. Intussen konden
enkele basisspelers revalideren. Vanaf januari
hebben we ons gefocust op routine, discipline
en stabiliteit, om zo te bouwen aan een feilloos
op elkaar ingespeelde ploeg. En
met slechts één doel voor ogen:
die landstitel. Akkoord, ook in
de play-offs werd het geen zon-
dagswandeling. Wij verliezen inderdaad 3
op 4 tegen Sasja. Maar Sasja is zowat ons
zwarte beest hé. Laat ons zeggen dat de ei-
genlijke wederopstanding is gekomen met
de rentree van Bartosz Kedziora. Eens die
volledig fit was stonden we er als ploeg.
Hij gaf ons vertrouwen. Ach, het klinkt mis-
schien wat té zelfverzekerd, maar we wilden
absoluut pieken op het eind van die play-
offs. Als je ziet op welke manier wij de titel-
finale hebben gedomineerd, denk ik wel dat
Bocholt de verdiende kampioen is.’
Er staan als het om de knikkers gaat: dat is
zeg maar het credo van de Bocholtse T1.
Ook als het over de sterke punten van zijn
team gaat is Bart Lenders resoluut.
‘Vroeger was Bocholt afhankelijk van in-
dividueel talent. Dat was dit seizoen niet
zo. We zijn er in geslaagd een team te
vormen. Elke aanval vertrok vanuit een
ijzersterke defensie. Verdedigen is ons
stokpaardje. Ook de wil en motivatie om
een prijs te pakken was enorm in deze
groep. Het gemis van een landstitel woog
zwaar op de club.’
Bart Lenders werd in 2004 al landskam-
pioen met Neerpelt. Maar deze primeur
met Bocholt geeft hem nog meer voldoe-
ning. Daarom wil hij volgend seizoen bevesti-
gen als “kampioenenmaker” en Bocholt verder
uitbouwen. Serge Spooren komt al zeker over
van Nelo, Leon Van Schie, Vladi Tasevski en
David Denert verkassen. ‘De posities die va-
cant zijn hopen we in te vullen met jong Bel-
gisch talent,’ besluit Bart Lenders.
Jo Smeets: succescoach
Jo Smeets wordt stilaan een handbalmonument. Als speler behaalde hij 7 kampioenstitels (waar-
onder één in Nederland), als trainer 3. Met de Hasseltse meiden werd het zijn tweede titel op rij.
Toch vindt hij niet dat Initia superieur was.
‘Helemaal niet,’ aldus de Hasseltse T1. ‘Vergeet niet dat we zijn gestart met een vernieuwde ploeg.
Vier speelsters weg, daarom hebben we Liv Pauwels en de Nederlandse Linda Vallen ingelijfd.
Die meisjes moesten zich aanpassen en als dat enigszins lukte valt Charlotte Willems gebles-
seerd uit. Gelukkig hebben we twee talenten uit onze jeugd kunnen integreren zodat ik toch
nog over een volwaardige kern beschikte. Onze competitiestart was dus zeker geen succes.
Bovendien werden we al vroeg uit de Beker gewipt door Visé. Laat ons zeggen dat er pas
na de Europese campagne een ploeg stond. Uit die vier Europese wedstrijden hebben we
vertrouwen getankt. Maar dan kwam er de lange competitiestop en een aarzelende herop-
start zodat we pas tegen de play-offs klaar waren. Ondanks verlies in Bocholt hebben we
daarin toch gepiekt. Maar dat is nu net het positieve van deze competitie: de top is ruimer
geworden. Een ploeg als Bocholt speelt een belangrijke rol in het titeldebat. Het gaat niet
slechts tussen twee ploegen voor de titel, er zijn meerdere kandidaten. Dus ook niet elk
verliespunt wordt afgestraft, er worden er onderling meerdere verkwanseld.’
Jo Smeets looft vooral de collectiviteit en de samenhorigheid van dit Initia. De Has-
seltse meiden zijn ook na training en wedstrijd een hechte groep. ‘Mentaal staan ze
enorm sterk en die kwaliteit heeft ons de titel opgeleverd,’ weet Jo Smeets. ‘Als het
even tegenzit kunnen ze op karakter terugslaan. Ik denk dat het een unicum is in
het dameshandbal dat een groep zo aan mekaar is gehecht. Bovendien kan deze
groep nog groeien. Volgend seizoen blijft iedereen, en dat geeft ook
mij rust en vertrouwen. De toekomst lijkt verzekerd.’
Cois Van Aelst
DE KAMPIOENEN
16
17