8-9 / 44
Die hebben de normale
evolutie van de nationale
ploegen in ernstige mate
afgeremd. Zo bleven we
jaren ter plaatse trappelen…
ge mate afgeremd. Zo bleven we jaren
ter plaatse trappelen…’ Op het C-WK
1984 in Italië werd bondscoach Schou-
terden zwaar op de korrel genomen
door SG Albessard (LFH), die in Italië
delegatieleider was. Hij beschuldigde
Jos Schouterden van ‘onbekwaamheid
en favoritisme’. Het niet opstellen van
de enige Luikenaar Pierre Fontaine
was daar uiteraard niet vreemd aan.
De Vlaamse spelers bedankten uit pro-
test meteen
en bloc
voor de nationale
ploeg. Enkele maanden later werd in
Hoboken een overbodig drielandentor-
nooi gespeeld. Mét Jos Schouterden
als bondscoach, maar zonder Vlaam-
se en met uitsluitend Waalse spelers.
Een absoluut dieptepunt, waarna Jos
Schouterden ontgoocheld ontslag
nam.
Incidentrijk
In de jaren ’80 werd het er echt niet
beter op. Om te beginnen was het een
komen en gaan van bondstrainers.
Mieczyslaw Adamczyk, Dirk Jaspers,
opnieuw Jos Schouterden, Mietek Wo-
jczak, … telkens met wisselend suc-
ces. Tornooien als de European Trophy
(ET) en Haarlem Handbalweek gaven
de nationale ploeg weliswaar het nodi-
ge levenselixir, maar echte hoogtepun-
ten bleven uit. België -of beter: de VHV,
want hofleveran-
cier van interna-
tionals én stilaan
ook sponsor kon
telkens een ta-
lentrijke selectie
bijeenbrengen,
maar de continuïteit ontbrak. En uiter-
aard ook samenwerking en ver-
standhouding met de LFH. Op de
Vuk Roganovic steunen, de LFH zag samenwerking
met hem niet zitten. En toen eindelijk een consensus
werd bereikt, werd de subsidiëring van de nationale
ploeg het hete hangijzer. Pas eind 1979 kwam er
een doorbraak: België schreef in voor het C-WK
1980 op de Faeröer en trok daarmee de nationa-
le selectie terug op gang.
In 1980 keerde Vuk Roganovic terug naar Joe-
goslavië. Eddy De Smedt werd zijn opvolger op
voorwaarde dat hij ook Avanti mocht blijven trainen.
Achter zijn aanstelling zat een plan. Toenmalig secretaris-
generaal (SG) van de VHV Piet Moons was druk doende met
de organisatie van het C-WK 1982 en zag in Eddy de ideale
com-
pagnon de route
om zijn ambitieuze plannen waar te maken. In
samenwerking met Piet Moons stelde Eddy De Smedt een voor-
bereidingsprogramma op dat van een nooit eerder geziene profes-
sionaliteit getuigde. Het resultaat was dan ook navenant. België had
een bijzonder sterke nationale selectie, zowel technisch, tactisch
als mentaal. Bondscoach Eddy De Smedt kon als geen ander de
ploeg motiveren. En SG Piet Moons creëerde het ideale handbal-
klimaat. Alle wedstrijden van de Belgen werden live uitgezonden op
tv, iedereen sprak over die schitterende prestaties van onze land-
genoten, handbalgekte heerste over het land. De Belgen eindig-
den tweede achter Bulgarije en promoveerden naar de mondiale
B-groep. Een mijlpaal …
Communautair gehakketak
Ondanks die gunstige flow kon de nationale ploeg haar prestaties
niet verzilveren. Bondscoach Eddy De Smedt was op weg carrière
te maken in het BOIC en verkoos zijn club Avanti Lebbeke boven de
nationale selectie. De Tsjech Frantisek Taborski, trainer van Spor-
ting Neerpelt, werd bereid gevonden over te nemen en België te be-
geleiden naar het B-WK 1983 in Nederland. Onze landgenoten gin-
gen roemloos ten onder, die ene (prestige)zege tegen Oranje niet
te na genomen. België terug naar af, de nationale ploeg opnieuw
in het sukkelstraatje. Jos Schouterden ruilde Initia Hasselt dan
maar voor de functie van bondscoach, maar ook voor hem werd
het vechten tegen de bierkaai. ‘De nationale ploeg werd permanent
geteisterd door financiële en communautaire problemen,’ aldus
gewezen VHV/BHB-voorzitter Hubert Blootacker. ‘Die hebben de
normale evolutie van de nationale ploegen in ernsti-
08
09