37 / 44
ZATERDAGMIDDAG
We hebben net een korte, verkennende training
gehad in de zaal waar we straks onze eerste
wedstrijd tegen Team GB zullen spelen. Ik denk
dat er in de hoofden van de meesten onder ons
maar één woord opdook, het moment dat we
dit gebouw binnen stapten: wauw. Complex Ori-
am is een trainingscentrum dat pas in augustus
2016 officieel haar deuren opende. Het enorme
gebouw herbergt een sporthal, een fitness, een
zwembad, een indoor voetbalveld, … en de
meest luxueuze kleedkamers die ik ooit gezien
heb. Nu zijn we er toch wel echt helemaal klaar
voor, dat kan niet anders.
ZATERDAGNAMIDDAG
Woehoe, we hebben net onze eerste wed-
strijd gewonnen met 31-36! In het team van
Groot-Brittannië spelen twee meisjes die de
eer hadden om in 2012 mee te spelen met de
Olympische Spelen in Londen. Een van hen
was dan ook het grootste gevaar van de ploeg:
Fudge. Zij is ongeveer een half hoofd groter dan
onze Julie, is verrassend snel op de benen en
haalt zelfs in contact heel wat kracht uit haar
pols. In deze eerste wedstrijd waren we eigen-
lijk veel te lief voor onze tegenstander. De over-
winning kwam nooit echt in het gedrang, maar
ik denk dat we deze ploeg nog niet genoeg heb-
ben laten zien wat de Belgische handbalvrouw-
en eigenlijk kunnen.
ZATERDAGAVOND
Na de wedstrijd startten we onmiddellijk met de
voorbereiding van onze wedstrijd op zondag.
Eerst keken we even naar wat wedstrijdbeelden
op het enorm grote scherm in onze kleedkamer
(“when in Rome…”). Daarna mochten we in de
‘Hydrotherapy Suite’. Dit is een klein zwembad
in het sportcentrum, ontworpen voor de reva-
lidatie en recuperatie van sporters. Je kan er
oefeningen doen aan de ijzeren stangen aan de
rand van het zwembad, lopen op de onderwa-
terloopband, je spieren masseren, enzovoort. In
dezelfde ruimte bevinden zich ook wisselbaden,
waarbij het gebruik ervan zou zorgen voor de
stimulatie van de bloedsomloop. Of de baden
echt hun werk gedaan hebben weten we niet
honderd procent zeker, maar toen de eerste
groep in het bad van 4° Celsius stapte twijfelde
ik er niet aan dat ze dat aan de andere kant van
het sportcentrum ook gehoord hebben!
Na de recuperatie en het topsporteten zijn we
snel binnen gesprongen in het hotel, om dan
met het busje richting het centrum van Edin-
burgh te rijden. Ondanks de gezelligheid van de
kerstmarkt waar we even rondliepen, leek iede-
reen toch stiekem blij toen Linde aankondigde
om op tijd terug naar het hotel te vertrekken. Het
is nog geen 22u en de meeste speelsters liggen
al uitgeteld in bed. Vermoeiend is het wel, zo
een weekend!
ZONDAGMIDDAG
Nog een grotere woehoe, want vandaag won-
nen we onze wedstrijd met 18-37!! Het heeft
duidelijk deugd gedaan dat iedereen gisteren
op tijd in bed gekropen is, en vandaag heb-
ben we Team GB laten zien wat we waard zijn.
Door de Britse handbalvereniging worden we
op Facebook omschreven als de meer ervaren
tegenstander, terwijl de wedstrijd van vandaag
eigenlijk nog maar ons derde oefeninterland
ooit is. Dat mogen we heus wel als een compli-
ment opnemen! Zo meteen gaan we nog snel
eten en dan vliegen we terug naar België, waar
onze wegen weer voor een kleine maand zullen
scheiden.
ZONDAGAVOND
Ziezo, we zijn weer thuis. Ik denk dat dit
weekend een heel goede ervaring is geweest
voor onze nationale ploeg. Ik merk dat we bij
elke training of wedstrijd een hechtere groep
worden, beter leren samen spelen en dat onze
vrijwillige arbeid zijn vruchten begint af te werp-
en. Het feit dat we daarbij sinds vorig jaar beter
ondersteund worden door de Koninklijke Bel-
gische handbalbond, helpt natuurlijk ook enorm.
Toch wil ik in dit artikel graag nog een speciale
vermelding voor iedereen die enorm zijn best
doet om altijd voor deze ploeg klaar te staan:
Linde, Veerle, Marijn, Laurens, Giannoula, Kris-
tien, Stefanie en natuurlijk niet te vergeten, alle
speelsters. We weten als geen ander dat het
heel wat opofferingen kost om tot dit soort resul-
taten te komen, maar de ploeg en omkadering
die er nu staat is er één die er honderd procent
voor gaat. België is misschien een klein land,
maar ze zullen nog van ons horen! ;)
37