Je hebt nu een gemengde ploeg met jon-
gens en meisjes?
“Ja, voorlopig nog wel. Ik weet ook wel dat
daarin mettertijd verandering moet komen, want
het verschil tussen jongens en meisjes wordt
steeds groter. Al moet ik erkennen dat ze alle-
maal even hard vechten voor de bal tijdens de
matchen. Meer zelfs dan op training. Heel leuk
om dit mee te maken.”
Heb je te maken met concurrentie van an-
dere ploegen?
“Neen. Op dat gebied zitten we goed in Tielt. En
mochten ze ooit toch bij een andere club gaan
spelen, dan kunnen wij er trots op zijn dat ze
bij ons zijn opgeleid. En vroeg of laat komen ze
dan misschien toch nog terug.”
Was er in Tielt vroeger ook geen hand-
balclub?
“Absoluut. Maar dat moet zo’n dertig jaar ge-
leden zijn. De voorzitter is dan weggevallen,
spelers trokken naar Roeselare of Wevelgem
en zo is de club ontbonden. Al kom ik af en toe
nog wel ex-spelers tegen die zich zouden willen
inzetten, maar de meeste kandidaten zitten nog
met een job.”
Kan jij werk en sporten combineren?
“Ik ben met brugpensioen. Eerlijk gezegd, mo-
cht dat niet zo zijn, dan zou dat ook niet lukken
om daar bijna elke dag mee bezig te zijn.”
J
e doet dit duidelijk nog heel graag en
met veel enthousiasme…
“Ja, anders zou ik er ook niet aan begonnen
zijn. Maar het was en is een heuse uitdaging,
want we zitten hier echt wel met een heel ac-
tieve groep. Ik mag dan wel twee kinderen en
zeven kleinkinderen tellen, ik had nooit gedacht
dat ik nog een groep jongeren zou kunnen lei-
den. Maar blijkbaar bezit ik toch enkele verbor-
gen talenten. (lacht)”
(mc)
43