Handbal Xtra - 56

Directeur van een basisschool in Brasschaat, ex-voetballer en kampioen in het Katholiek Sportverbond bij Ik Dien, een vijftal jaren actief achter de schermen in de media, intussen een sporadische jogger en vader van twee dochters die hem in feite het handbal leerden ontdekken. En zoals dat wel eens meer het geval is met moeders of vaders die hun kinderen komen aanmoedigen in hun favoriete sport, krijgen ze na een tijdje de vraag of ze ook niet op een andere manier de club kunnen helpen. Zo gebeurde het bij Christophe Delen en dus is hij intussen, samen met Koen Van Den Corput, de nieuwe vrijwilligerscoördinator bij Handbal- club Schoten. Een taak die hem nauw aan het hart ligt en waarvoor hij een aantal innoveren- de ideeën bij mekaar sprokkelde, die hij graag ter overweging meegaf in een presentatie op het recente Handbalsymposium en aan Handbal X-tra. HOE KWAM JE TOT DE GEDACHTE OM JE TE SMIJTEN OP DE CLUBSTRUCTUUR? Christophe Delen: “HC Schoten is een club die amper twaalf jaar oud is, maar die tegelijkertijd één van de meest groeiende handbalploegen van Vlaanderen was. Chapeau voor wie dat allemaal gerealiseerd heeft. Maar als je groeit, moet ook de structuur meegroeien en dat was niet meer hele- maal het geval. Bij Schoten begonnen ze met 16 spelers en 8 bestuursleden. Twee jaar geleden stonden ze met 270 spelers en met nog 5 bestuursleden. Dat kon niet meer verder op deze manier, want alle bestuursleden werden nog meer belast, ze pakten er nog een aantal taken bij en op deze manier was hun taak niet meer te copiëren. Daarom wilden Koen Van Den Corput en ikzelf op zoek gaan naar een nieuwe vrijwilligersstructuur die meer evenwicht en toekomst zou brengen voor alle vrijwilligers en de club. We staan aan het begin van een boeiend avontuur.” HOE ZIJN JULLIE DAARAAN BEGONNEN? “We zijn begonnen met een aantal vragen te stellen aan het bestuur rond sterktes, zwaktes, bedreigingen en kansen van HC Schoten. Diezelfde vragen werden daarna ook aan een aantal jongeren gesteld die al een engagement hadden opgenomen in de club: trainers, scheidsrechters, spelers. De antwoorden van deze diverse groepen – bestuur, jongeren, vrouwen, mannen -waren ontzettend interessant. En we hadden één geluk: iedereen dacht in dezelfde zin en op die manier konden we een aantal krachten aanduiden, en die analyse is nu een soort bijbel voor onze club. Daarmee zijn we zeker twee en een halve maand bezig geweest. Noem het ons plan van aanpak, waar we in het seizoen 2021-22 aan verder willen werken, om het nadien in 2022-23 trachten uit te werken. We willen niet té snel gaan, want we moeten de club in eerste instantie ook de nodige zuurstof geven. In 2022 willen we klaar zijn met de nieuwe structuur, die we vanaf dan pas willen laten draaien.” MAAR JULLIE WERKEN INTUSSEN WEL MET EEN BEPAALD AANTAL SPEERPUNTEN? “Klopt. Dat zijn continuïteit en bescherming van de vrijwilligersbeweging en de neutraliteit van de vrijwilligerscoördinator. Wij willen zeker ook een brug slaan naar andere clubs. Een wisselwerking kan interessant zijn en wij geloven er sterk in dat je door samenwerking kunt groeien en dat je op die manier ook meer draagkracht krijgt voor onze sport.” WAAROM EEN VRIJWILLIGERSCOÖRDINATOR? “Niet vergeten dat bij nagenoeg alle clubs ook de bestuursleden vrijwilligers zijn. Maar wij kunnen proberen om één grote familie te zijn als club. Sommige mensen zijn 200% bezig met de club, maar is dat meestal wel goed? Wij willen ervan uitgaan dat elke vrijwilligerstaak op termijn kan overgenomen worden. Dat betekent ook dat je de vrijwilligers niet mag verliezen door ze over te belasten. Vandaar dat we er bijvoorbeeld van uitgaan dat een vrijwilligerscoördinator geen andere taken op zich mag nemen. Een coördinator mag volgens ons ook niet in het bestuur zitten. Zo kan hij/zij neutraal blijven inschatten of nieuwe ideeën kunnen voorgesteld worden en passen binnen de doelstellingen van de club. Daarbij mag een vrijwilliger fouten maken of het anders doen. De vrijwilligerscoördinator is er dan om hem of haar te beschermen en te begeleiden.”