Handbal Xtra - 56

had ik steeds goede contacten met spelers en clubleiders uit Portugal en uit Spanje. Voor de Limburgse Handbaldagen kwam er dikwijls een ploeg spelen uit Portugal, die dan meestal nog won ook. Via ex-Sasjaspeler Alberto Pinero werd ik ooit door topclub Porto gecontacteerd met de vraag om één van hun topspelers in een Nederlandse of Belgische ploeg kon onderbren- gen om hem meer spelervaring te bieden. Dat werd eerst Hurry Up en later de Lions. En wie doet er mee aan de Olympische Spelen? Portu- gal. Wist je overigens dat de Belgische ploeg, o.a. ook via de contacten van Patrick Garcia en mezelf, als sparring-partner optrad voor de Spaanse ploeg voor ze naar de Olympische Spelen van Atlanta (1996) vertrok?” ONDERTUSSEN BEHOREN DE NEDER- LANDSE DAMES TOT DE WERELDTOP “Over het vrouwenhandbal moeten we ons in Nederland geen zorgen maken. Dat is ontzet- tend populair. De ledenpiramide staat daar ga- rant voor toekomstige successen. Het zijn ook meiden die vlot praten, die mooi overkomen, die in alle praatprogramma’s zitten. Dat zijn gewoon stijliconen. Bij elke interland nemen ze ook ruim de tijd om handtekeningen uit te delen aan de fans.” BEACHHANDBAL DEMONSTRATIESPORT OP O.S. VAN PARIJS 2024 “Weet je trouwens dat beachhandbal deel uit- maakt van het programma in de regionale acad- emies. Ook de topspelers uit het zaalhandbal doen daaraan mee. Dat is een heel spektakel met muziek en BBQ. Een andere cultuur dan diegene die we gewend zijn, maar onze kin- deren zijn er gek op. Het is mega-populair bij de jeugd. Frankrijk heeft het beachhandbal trouwens als demonstratiesport uitgekozen voor de Olympische Spelen 2024 in Parijs. De wedstrijden zijn kort, er is spektakel, allemaal tendensen om jongeren aan te trekken. België gaat met basket 3x3 naar de Spelen in Tokio omdat een aantal jongeren daar enthousiast door geworden waren. Waarom kan dat met beachhandbal niet?” STAMCELTHERAPIE Guido Douven levert intussen strijd tegen een zwaardere tegenstander. “Ik heb een dochter van 24 en een tweeling van 22 jaar. Eén ervan speelt handbal, de andere zit in een rolstoel omdat hij bij de geboorte een tekort aan zuurstof had. Ik heb hem wel zoveel mogelijk overal naartoe gebracht. Dat was een ‘shock’ voor ons gezin. Maar ik had eerder al een eerste ‘shock’ opge- lopen, toen in 1994 werd vastgesteld dat ik leed aan MS (Multiple Sclerose). Daar heb ik zo’n 20 jaar amper last van gehad. Maar nu voldoet de huidige medicatie niet meer en moet ik een stamceltherapie ondergaan om over een nieuw immuunsysteem te kunnen beschikken. Ik ga dus een lastige periode tegemoet. Ook finan- cieel. Want zo’n behandeling kost gemakkelijk 70.000€, omdat je ook twee, drie maanden ziekenhuis moet voorzien en omdat in Ned- erland het ziekenfonds daar voor geen cent tussen komt. Maar ik heb het nodig om mijn motoriek en mijn bewegingen opnieuw beter te maken. Men geeft mij de zekerheid dat ik door een stamceltherapie weer beter kan worden of minstens kan behouden, wat ik nu kan. Zelf werk in nog 12 uur per week part-time bij een verzekeringsmaatschappij, omdat ik niet ie- mand ben die kan stil zitten. En verder probeer ik nog stages en toernooien te organiseren in het handbal, maar dat kan ik met de computer van thuis doen. Dit wordt het zwaarste gevecht van mijn leven. Wie mij wil helpen, kan dat doen via de GoFundMe-inzamelingsactie https://gofund.me/d646a7bc Elke kleine donatie is welkom. Mocht je niet kunnen doneren, zou het fantastisch zijn om deze actie een grotere bekend- heid te geven. Of als er iemand b.v. de vliegtuigkosten op zich zou nemen, zou dat al geweldig zijn. Ik zoek nog uit waar ik voor deze behandeling het beste tere- cht kan. Mocht het in België kunnen, dan zou ik dat zeker doen, want ik heb ook veel vertrouwen in de Belgische medici.” Marcel Coppens