Handbal Xtra - 56

HOE KWAM EEN NEDERLANDER ALS HIJ IN BELGIË TERECHT? Guido Douven: “Na Kapekla en Merksem be- landde ik als 32-jarige bij Brasschaat. Het was de club van de latere Vlaamse en Belgische handbalvoorzitter Herman Bosmans. De club organiseerde toen de European Handbal Trofee en ik werd gevraagd om de coördinatie op mij te nemen van de hotels voor de diverse ploe- gen. Ik moet dat blijkbaar goed gedaan hebben en dat was mensen als Marc Gysels (de latere secretaris-generaal) en Dirk Jaspers (trainer van diverse nationale ploegen) blijkbaar niet ontgaan. Een tijdje later vroegen ze mij of ik interesse had om teammanager van de nation- ale mannenploeg te worden. Dat deed ik graag en ik kreeg er de kans om mee te discussiëren over mijn meningen over het handbal.” KIJK JE MET TEVREDENHEID TERUG OP DIE PERIODE? “Absoluut. Ik ben de Belgische bond trou- wens dankbaar dat ik de kans kreeg om hier te werken en stappen vooruit te zetten met het handbal, o.a. ook onder impuls van mensen als Eddy De Smedt. Mijn ouders kwamen ook uit de sportwereld en zij waren uitstekend in het or- ganiseren. Dat heb ik dus ook met de paplepel meegekregen en de doelstelling was ook om mensen met mekaar te verbinden. Zo kon ik als neutraal persoon van buitenaf proberen om de clubs te overtuigen dat ze ook best hun betere spelers ter beschikking konden stellen van de nationale ploeg, wat in die tijd niet evident was. En ik moest ook bestuur en spelers over- tuigen van het feit dat ze dankzij het handbal ook aan een aanvaardbare maatschappelijke functie konden geraken. Denk aan Alex Jacobs, Grandjean, Delpire, Jo Smeets…” HET WAS OOK EEN PERIODE DAT JULLIE OPMERKELIJKE SUCCESSEN BOEKTEN MET DE NATIONALE PLOEG “In Noorwegen zaten de thuissupporters met open mond te kijken naar de manier waar- op die ‘kleine’ Belgen hun Europese topploeg kwam kloppen. Zeges tegen Roemenië ook en vooral in Luik tegen wereldkampioen Frankrijk. Een zege die je nog steeds op YouTube kan bekijken en die de zestien spelers zich nog zo voor de geest kunnen halen. Bij de terugmatch in Nantes stonden we bij de rust nog op een nipte 11-9 achterstand en toen hoorden we een geweldig tumult in de Franse kleedkamer en we zagen hoe een Franse speler met een gebro- ken neus naar buiten kwam. Met Popovic als technisch directeur – en Jos Schouterden als Guido Douven wil stappen vooruitzetten met het handbal en met zichzelf Wie al een tijdje meedraait in het handbal, kent hem ongetwijfeld. Guido Douven is intussen een 60-jarige sympathieke Nederlander uit de buurt van Breda, maar met een rijk Belgisch en internationaal verleden. Hij houdt nog steeds van de Belgische mentaliteit. “Er is meer in het leven dan alleen sport. Het heeft me enorm verrijkt en ik heb geboft dat ik het allemaal kon meemaken.” Tom Waes, Evy Gruyaert, de reeksen van Arnout… Zijn tochten over de wereldoorlogen, de Noordzeek- usten, de Middellandse zee behoren tot zijn vaste kijkrubrieken op tv. In zijn jeugd leefde hij aan de Nederlands-Belgische grens, waar je de Belgische, de Duitse en de Franse tv-zenders kon krijgen, maar geen NOS. “Het zorgde ervoor dat ik later als teammanager of delegatielei- der van de Belgische ploeg ook mijn uitleg in het Frans kon doen,” lacht hij.