Handbal Xtra - 56

ale of regionale reeksen, in de Liga, als jeug- dtrainer en -coördinator, als trainer bij de sen- ioren… En vanuit deze vele perspectieven kan ik de zaken goed inschatten. Ik kan ook goed omgaan met clubs en met mensen in en rond de club, zoals ik dat in Sportoase kon bewijzen. Ik denk daarnaast dat ik een team kan opbou- wen. Bovendien beschikken we momenteel al over een secretariaat, waarin de mensen goed op mekaar zijn ingespeeld. Het telewerken heeft een hoge vlucht genomen. Met de regio’s wordt b.v. uitstekend vanop afstand gewerkt. De mensen zijn veel minder onderweg om op een vergadering te zijn. Er gaat veel minder tijd verloren aan de verplaatsing en aan het feit dat je mekaar kan spreken via video-gesprekken. Allemaal voordelen.” Je kan veel willen bereiken, maar stuit je niet op financiële beperkingen? “Het is een uitdaging om rond te komen met de budgetten die we hebben en om inspanningen te leveren om die budgetten te verhogen. Maar in dat verband proberen we via de KBHB aan een grotere marktwaarde te geraken en de beker en de competities een grotere uitstral- ing te geven. Dat is iets waar onze communi- catiemanager Eric Dupain ook hard aan werkt. Alexander Lechien gaat zich bezighouden met de marketing. Ook op Vlaams niveau liggen er opportuniteiten in het organiseren van evene- menten zoals de Kids Days, het beachhandbal … Waarom geen groot internationaal tornooi in Vlaanderen? Misschien moeten we ook eens onderzoeken of we niet kunnen deelnemen aan Europese projecten.” Wanneer vind je jouw opdracht geslaagd? “Als we meer dan 10.000 leden kunnen realiser- en. Als we ons met de nationale ploegen - man- nen en vrouwen - kunnen kwalificeren voor een belangrijk toernooi. En dat ook de stabiliteit bin- nen de federatie kan bewaard blijven, ook nadat bij onze Waalse collega’s Patrick Garcia einde dit jaar vervangen wordt door Benoit Neuville. Die laatste is zich al volop aan het inwerken. En natuurlijk mag er ook een Belgische club zich kwalificeren voor de eindfase van de Champi- ons League.” Wat zijn tot hiertoe jouw beste en slechtste herinneringen binnen het handbal? “De slechtste herinnering was de sluiting van de Topsportschool. Wetende dat jongens en meisjes als Bram Dewit, Evy Machiels, Gert- jan Mathijs, Tom Robyns, Jeroen De Beule er in volle ontwikkeling uit kwamen. Topspelers in ontwikkeling kortom. Een beslissing die op dat moment een heel grote impact had op de fe- deratie. Mijn beste herinnering is de campagne met de nationale ploeg in 2014, waar de naam Red Wolves ontstond. We speelden en wonnen toen onder andere in het schitterende kader van het Tolhuis in Gent voor een volle zaal tegen Is- raël. Een sportief hoogtepunt op dat moment. Het is uitkijken om in november opnieuw een hoogtepunt te beleven met onze Red Wolves in Hasselt.” Marcel Coppens