Handbal Xtra 55

L angzaam maar zeker zie je ze ontstaan: de G-clubs die handbal spelen met mensen met een beperking. In Vlaanderen is Uilenspiegel in Wilrijk er al het langst mee bezig, maar ook bij Merksem en sinds dit jaar bij Aarschot zijn er nieuwe ploegjes bijgekomen. Binnen handbalclub Sint-Truiden is Inge Martens al ruim twee jaren actief met ‘haar’ ploegje. En ze heeft zich dat nog geen moment beklaagd. “Je ziet wel G-sporters actief in tal van individuele sporten zoals judo, zwemmen of atletiek. In groepsverband groeit het G-voetbal wel aan, maar er zijn nog te weinig mensen die weten dat personen met een beperking ook in het handbal terecht kun- nen,” vindt de 47-jarige Inge Martens. Vertel eens hoe jullie ermee begonnen bij Sint-Truiden. Inge Martens: “Enkele jaren geleden zaten we bij de jeugd met iemand met autisme en het was echt niet haalbaar om hem binnen zijn ploegje te houden. Ik werk zelf in het Bijzonder Onder- wijs en ik ontmoette dus wel meer mensen met een beperking. Samen met enkele andere handbalspeelsters trokken we naar het bestuur om de opties te bekijken. We gingen na of er vraag was voor een G-ploegje binnen de club en we mochten het proberen.” En is het gelukt? Tot welke gehandicapte mensen richten jullie zich? “Het blijft bij dit soort sporten een komen en gaan. Sommigen komen het proberen: som- migen blijven, anderen zien het niet zitten. We richten ons tot personen met een lichte mentale of fysieke beperking, mensen met autisme en ook wel enkelen met een iets zwaardere fysieke beperking, maar niet tot rolstoelgebruikers. Op dit moment werken we met een 15-tal ac- tieve leden tussen 4 en 36 jaar. We hebben deze groep dan ook al moeten opsplitsen: kin- deren tot 12 jaar (die in dit Corona-tijdperk nog S i n t - T G-handb