Handbal Xtra 55

Was handbal de eerste sport die je beoefende vanaf je 14 jaar? Jean-François Hannosset: “Neen, toen ik jonger was, deed ik aan judo en zwom ik ook heel veel. Het handbal kwam er pas toen we in het college les kregen van Jean-Philippe Dubuc als leraar L.O. En het bleek al snel dat we met o.a. Luc Deltombe en Lionel Orban over een sterke ploeg beschikten. Daardoor kreeg ik ook plezier in een ploegsport zoals het handbal. Ik ontdekte er ook wat ploeg- geest betekent.” Hoe zag jouw carrière eruit als speler en nadien als trainer? “Als 14-jarige begon ik bij de ploeg van Villers die toen in tweede nationale speelde. Vanaf 2008 werd ik trainer en later technisch directeur bij Waterloo, waarmee we drie reeksen promoveerden. Toen ik stopte stonden we vijfde in tweede nationale. We haalden ook twee keer de kwartfinales van de Bek- er van België: één keer tegen Atomix Haacht en in 2015 nog tegen Bocholt. Ik ken dus nog het mer- endeel van de huidige kampioenenploeg. In 2016 kreeg ik twee infarcten en ik besloot om te stoppen als trainer.” Dat klopt blijkbaar niet helemaal… “Mijn zoon heeft me serieus te grazen genomen. Ik vond dat hij zowel een individuele sport moest kiezen, als een ploegsport. Hij koos in die laatste categorie voor het handbal, op voorwaarde dat ik hun ploeg zou trainen. Gevolg: ik train moment- eel de U12 en de U14 van Floreffe. Ik probeer ze vooral plezier in de sport bij te brengen en het feit dat niks onmogelijk is, zolang je er maar in gelooft. Het is een nieuwe uitdaging. Mijn zoon had me nog voor een tweede keer liggen: individueel koos hij voor het tennis en nu wil hij dat ik volgend jaar met hem een dubbelteam vorm.” Ook op bestuurlijk vlak maakte je een hele evo- lutie mee? “Klopt. Ik was negen jaar bestuurder van de Ligue Francophone. In 2013 werd ik door trainer Yérime Sylla gevraagd om deel uit te maken van de staff van de Red Wolves. Ik zat ook zes jaar in het PUC (Paritair Uitvoerend Comité van de Belgis- che handbalbond met vertegenwoordigers van de Vlaamse en de Franstalige clubs). Sinds 1 augus- tus 2020 ben ik officieel voorzitter van de Koninkli- jke Belgische Handbalfederatie, met de steun van de Vlaamse bestuurders.” Waaruit bestaat de taak van een bondsvoorzit- ter in grote lijnen? “Hij heeft zeker een representatieve functie. Daar- naast moet hij mee ideeën creëren, zo veel mogeli- jk mensen motiveren en ervoor zorgen dat ze als een ploeg samenwerken.” Zijn de taken van familievader, trainer, bondsvoorzitter en daarnaast toch ook nog een belangrijke job met mekaar te combineren? “Ik hou van gezelligheid en in de kookkunst kan ik ook nogal goed mijn plan trekken. Een beetje eten en een beetje drinken. Dat kan samengaan VOORZITTER JEAN-FRANÇOIS HANNOSSET “FIER ZIJN DAT JE HANDBALLER BENT” Een bijzonder aangename en enthousiaste man uit Borgworm, die met handbal begon in het Saint-Servaiscollege in Luik, die momenteel in Temploux (bij Namen) woont en zijn trainerscar- rière begon bij Waterloo. In drie Waalse provincies dus, maar met een goede kennis van het Nederlands noemt hij zich liever ‘een Belg en fier om het te zijn’. Wie kan er dan beter aan het hoofd staan van de Belgische Handbalbond als deze 50-jarige Jean-François Hannosset, die aan de kost komt als weten- schapper die zich – zowel voor verzekeringsmaatschappijen als voor de Belgische staat - bezig houdt met studies over de levensduur van de bevolking. En die cijfers gingen het voorbije Corona-jaar zeker niet in stijgende lijn.