Handbal Xtra 55

Economisch? Da’s een ander verhaal hé. Ik moet toegeven dat het financiële aspect van de club me al enkele slapeloze nachten heeft bezorgd. Het is immers bang afwachten hoe de sponsors zullen reageren op bijna een jaar zonder handbal. Wij hadden geluk voor het seizoen 2020/21 geen spon- sorgelden te verliezen. Maar in de toekomst ben ik er niet gerust op dat zo te kunnen houden. Sponsors vragen immers visibiliteit, je moet ze als club een zekere return kunnen bieden. En dat is momenteel onmogelijk. Of er dit seizoen nog iets te redden valt? Luc Tack: ‘Ik ga er vanuit dat we vanaf febru- ari alsnog competitie zullen spelen, zij het in af- geslankte vorm. En daarmee bedoel ik een com- petitie onder de zes Belgische BNL-clubs om de landskampioen aan te duiden. Dat moet toch mo- gelijk zijn. De BENE-League wordt een heel moe- ilijk verhaal, denk ik. Er zijn toch een aantal elementen die een hypotheek op die competitie leggen. Je moet om te beginnen naar het buitenland reizen, het zijn soms verre verplaatsingen, welke maatregelen gaat de Nederlandse overheid ons opleggen? Bovendien is er een zeker ongelijkheidsbe- ginsel ontstaan tussen de twee landen. In Nederland wordt al meer getraind dan bij ons. Die ploegen hebben ook al wedstrijden in hun nationale competitie ge- speeld. Onze clubs hebben enkel twee voorbereidingen achter de rug zonder wed- strijden en nu liggen we al- weer anderhalve maand stil. Dus de Belgische clubs gaan zeker niet met gelijke wapens starten.’ Over de toekomst praat Luc Tack in kommer en kwel. ‘Ach, ons handbal zal een serieuze klap in- casseren hé. We zijn sowieso al niet goed bedeeld in de media. Deze crisis zal het Belgische handbal al snel enkele stappen terugdringen. Alleen al qua rekrutering krijgen we rake klappen. Er zijn dit jaar nauwelijks jeugdspelers bijgekomen. En spelers die noodgedwongen een jaar inactief blijven zullen aan kwaliteit inboeten. Dan spreek ik nog niet over het fi- nanciële plaatje, want de crisis zal vele clubs econo- misch zwaar treffen. Ik hoop enkel dat de clubs deze crisis zullen aangrijpen om op een andere, bétere manier te werken naar de toekomst toe. Elk nadeel heb zijn voordeel, inderdaad.’ Nederland Jo Smeets is trainer-coach bij Bevo en legt de lat doorgaans hoog voor zijn team. Helaas is ook hij al maanden werkloos. Tot zover het slechte nieuws. Het goede nieuws is dat hij in februari voor de eerste keer opa wordt. ‘De situatie in Nederland? Wel, sinds december mogen we opnieuw per 4 trainen plus een keeper. We moeten wel opletten met passeren. Zorgen dat de bal het gelaat niet raakt, handen ontsmetten, bal reinigen, kortom daar is een heel protocol voor. Maar belangrijk is dat de jongens mekaar terugzien. Ze hebben wel doorlopend drie keer per week kracht- training gehad, telkens in groep, want in Nederland zijn de fitnesscentra onder strikte voorwaarden open. Verder de fysieke trainingen, zes à zeven keer per week onder leiding van de physical coach. Maar ook dat is een hele organisatie. Het krachtcentrum ligt in Panningen. Jongens die daar wonen of een logement hebben in twee appartementen van de club, kunnen makkelijk naar het krachthonk. Voor anderen is het een hele verplaatsing, omdat ze van verder komen.’ Jo Smeets geeft toe dat het extreem moeilijk is om de ploeg gemotiveerd te houden voor een omzeggens imaginaire competitie. ‘Fysiek denk ik dat mijn spelers paraat staan. Sinds maart houden ze zich aan strenge individuele sche- ma’s onder toezicht van de fysiektrainer. Bovendi- en kunnen ze kracht- en looptraining doen zoveel ze maar willen. Maar het handbal op zich, de con- tacten, techniek en tactiek, versnellingen, korte krachtinspanningen, al wat impact heeft op zuiver handbal, dat staat op on hold. Sinds maart hebben de jongens geen bal meer gezien. En dat heeft ook