Handbal Xtra 54

“ Meer speelsters in het buitenland en steun van de federatie ” worden. Wij trainen elke dag een tweetal uren en alleen op donderdag was er b.v. geen training. Nu ben ik even in België, omdat er (voorlopig?) geen competitie meer is, maar ik ga nog elke dag lopen en ik doe aan krachttraining. Ze hopen nog altijd dat de competitie hervat wordt.” In Nederland zeiden ze dat het succes van de vrouwenploeg – wereldkampioen ! – voor een groot deel te wijten was aan het feit dat de speelsters actief waren bij topclubs. Dat is allicht nog niet het geval bij de Belgische ‘buitenlanders’? Nele: “Ik denk dat alleen Munia Smits met Blomberg-Lippe in de hoogste Bundesli- ga speelt. Haar zus Aaricia komt uit bij Weiblingen, een goede ploeg uit de tweede Bundesliga. Lili Herenger speelt met HBCSA Saint-Amand de play-offs in de tweede afdeling in Frankrijk, net als ik. Clara Verschuuren is actief bij de Franse derdeklasser Noisy-Gagny, maar zij bezit genoeg ambitie en talent om het op een hoger niveau waar te maken. Tenslotte heb je nog Elise Aerts en Marlies Verschuuren die bij het Neder- landse V&L uitkomen, een ploeg die het dit jaar niet zo best deed. Dus: nee, wij spelen niet bij topploegen, maar we hebben wel allemaal de ambitie om qua niveau te stijgen. En dat gebeurt bij ons stapje voor stapje. En één zaak staat vast: we spelen allemaal als semi-profs in betere competities dan in België.” Conny: “Wie ervoor kiest om in het buitenland handbal te spelen, is sowieso iemand met veel zelfdiscipline. Zij kiezen voor het handbal. Ze kiezen voor een beter niveau.